شل(shell) یک رابط کاربری متنی (CLI) است که مدیران می تونند سیستم عامل لینوکس رو مدیریت کنند. کاربرها و حتی برنامه ها از شل استفاده می کنند که دستوراتشون رو بفرستن به سیستم که سیستم اون رو اجرا کنه.
برای دسترسی به shell می تونید از محیط گرافیکی اقدام به باز کردن یک shell کنید یا اصلا محیطی گرافیکی ندارید و مستقیما به shell دسترسی دارین.
گفتیم که برای مدیریت لینوکس از shell استفاده میشه. البته رابط گرافیکی برای مدیریت هم وجود داره اما محیط متنی اون خیلی قویتر از محیط گرافیکیه.
همین shell انواع مختلفی داره مثل
- bash shell
- sh shell
- ksh shell
- csh shell
- tch shell
shell پیش فرض توی بیشتر سیستم عامل های لینوکس bash shell هست. چرا؟ چون یکسری قابلیت هایی داره مثل:
- بیشتر دستوراتش شبیه به UNIX shell هست.
- تکمیل کردن دستور با فشردن دکمه Tab
- نگهداری از دستورات وارد شده یا history command
خلاصه مطلب اینکه اگر شما بخواین دستوراتتون رو وارد کنید نیاز به یک shell دارید که این شل رابط بین ما و هسته لینوکس هست.
توی درس بعد آشنایی با دستورات لینوکس را شروع می کنیم.
